موسیقی ایران خاصه آنچه به عنوان موسیقی پاپ، مطرح و مصطلح است چه در ساحت نرم افزار و متن و بطن تولیدات و چه در عرصه سخت افزار و لجستیک تولید و انتشار وضعیت به شدت و حدت پریشان است. 
    گروه فرهنگي «خبرگزاري دانشجو»؛ موسیقی ایران خاصه آنچه به عنوان موسیقی پاپ، مطرح و مصطلح است در وضیت پریشانی به سر می برد.
 
   این پریشانی را در شکل های گوناگون و با صورت های مختلفی در بخش های متنوع می توان دید و ردیابی کرد.
 
   چه در ساحت نرم افزار و متن و بطن تولیدات و چه در عرصه سخت افزار و لجستیک تولید و انتشار وضعیت به شدت و حدت پریشان است.
 
   محصولاتی بدون رعایت کمترین استانداردهای موسیقایی و در نازل ترین شکل ظاهری و باطنی به شکلی زننده و چندش اور و مهوع بازار کاذب این عرصه را اشباع کرده اند و با ابتذال مهیبی سطح تربیت شنوایی و سلیقه عمومی را به شکل خطرناک و جبران ناپذیری پایین آورده اند.
 
   اما در این میان گاهی اتفاقات نادر اما بسیار خوشایندی هم رخ می دهد، مثل انتشار آلبومی به نام بی واژه اثر دکتر محمد اصفهانی که حقا و انصافا اثری فاخر و ارزشمند است و اساسا از سطح موسیقی پاپ ایران بسیار فراتر است و با آن اختلافی فاحش دارد.
 
   در این اثر قطعه ای هست به نام غزال که در رابطه با حضرت ثامن الحجج امام رضا(ع) و زائران آن حضرت و شاهکاری از تلفیق شعر ناب و پرمغز و زیبا و موسیقی فاخر و دلنشین و صدایی الهی و آسمانی است.
 
   در مجالی واسع در آینده نزدیک به بررسی و نقد این اثر ارزشمند که روزنه ای غنیمت در این شب دیجور موسیقی پاپ امروز ماست خواهیم پرداخت.
 
  اما اخیرا در حوزه موسیقی تصویری هم دو مجموعه کاملا متفاوت- از هر جهت- و تنها با یک تشابه منتشر شده است و آن نوع موسیقی پاپ در هر دو اثر است.
 
   مجموعه اول کنسرت موسیقی محمد اصفهانی است با عنوان حضور 1 و 2.
 
   محمداصفهانی یگانه هنرمند موسیقی پاپ است که کارهایی که ارائه کرده در طول بیش از یک دهه گذشته به جرات می توان گفت جزو ماندگارها و جاودانه های موسیقی فاخر و ریشه دار و اصیل ایرانی در حوزه پاپ و تلفیقی است.
 
   کلام و شعر خوب و جاندار و باارزش در کنار صدای فوق العاده زیبا و دلنشین او به همراه وسواس و دقت نظر و تمرکز حیرت آور و مثال زدنی او در انتخاب درست و بجا و حرفه ای اشعار و ملودی ها و سایر مولفه ها و اجزای موسیقایی، همگی گویای این حقیقت ناب و نایاب است که محمد اصفهانی برای کار خود و مخاطبش ارزش فوق العاده ای قائل است که موجب شده عمری مرارت و ممارست و طلبگی را در این را صرف کند آن هم به درستی و پاکی.
 
   علاوه بر اینها محمد اصفهانی از ویژگی دیگری هم برخوردار است که از تمام آنچه تاکنون گفته شد مهم تر و ارزشمندتر است و آن متانت و درایت و فراستی است که او در کلام و رفتار و منش و روشش نصب العین خود قرار داده است.
 
   هنرمندی متین و متدین که محبوبیتش از حقیقت ناب معنویت و ایمان و چشمه لایزال هنر، نشات می گیرد و نه سراب های کذب و نقاب های آغشته به روی و ریا که در این زمان و زمانه سکه بازار بی هنران هنرنما شده است و ای دریغ!
 
   به جرات می توان گفت محمداصفهانی در طول سال های فعالیتش هرگز تن به ابتذال رایج و منتشر در حوزه هنر به ویژه موسیقی پاپ ایرانی نداد و حریت و شرافت و فاخریت موسیقی ناب و صدای تابناکش را به ثمن بخس مال و منال یا قیل و قال یا آوازه و شهرت کاذب نفروخت و این در نایاب و گوهر شب چراغ این شب دیجور هنر امروز این روزگار است.
 
   صدای محمد اصفهانی با آن حنجره الهی برای ما یادآور «ولایت عشق» است و «ماه غریبستان»، وقتی در «اوج آسمان ها»،«خانه دل» را به میهمانی «آفتاب مهربانی» می برد.
 
   هردو مجموعه حضور1و2 را می توان تنها نمونه آبرومند و شریف در سنخ موسیقی پاپ امروز ایران دانست که هم ارزش های موسیقایی ناب و زیبایی دارد و هم از کلام فاخر و درست و قابل دفاعی برخوردار است و این همه در طنین ملکوتی حنجره ای الهی و تحریری حر و باشرف، به ظهور و بروز رسیده است.
 
   حضور 1 و2 در حوزه موسیقی پاپ است و برخی سازهایش غربی است و ملودی های امروزی و جوان پسند هم دارد ولی ابدا مبتذل نیست و چه از جهت شعر و کلام و چه ملودی و آهنگسازی و تنظیم قطعات، حاوی ارزش های موسیقایی قابل توجه و تاملی است.
 
   علاوه بر اینها، این مجموعه، از حرکات و سکنات معمول و مالوف در چنین کنسرت هایی نظیر رفتارهای جلف و شبه رقاصی های مهوع و لهو و لعب منتشر در فضای آلوده موسیقی پاپ امروز کشور هم مبراست.
 
منبع: خبرگزاری دانشجو